فکر می کنم لول ۲۰۱یا ۲۰۲ بودم که تیچر از ما خواست که در مورد محل زندگیتون یا روستا و شهرستان اگر دارید یک رایتینگ بنویسید و یا اینکه باید در موردش برای کلاس توضیح بدید از آنجایی که روستای آب و اجدادی ما هیچ چیز خاصی برای گفتن نداشت من هم از خودم یه سری جاذبه های خیلی قشنگ و باورنکردنی براشون تعریف کردم و گفتم که اونجا یه آبشار خیلی قشنگ داره ، یه رود خونه پر از آب ، یه دشت سرسبز با میوه های متنوع و خوشمزه در صورتی که روستای ما توی منطقه‌ای کویری واقع شده و هیچ کدوم از این چیزهایی که من گفتم درست نبود ، خلاصه همه بچه ها خوششون اومد و دوست داشتن که یه بار حتما بیار از این منطقه دیدن کنند . البته اینم بگم یکی از بچه‌ها تمام مدت منو با لبخند فقط داشت نگاه میکرد . این گذشت و ما فردای اون روز می خواستیم به عروسی بریم وقتی که من وارد عروسی شدم دیدم یکی از بچه هایی که توی کلاس بود آنجا حضور داره همون ک لبخند میزد . بعد من فقط داشتم به این فکر میکردم که وای اگر این یکی از بستگان ما باشه آبروم رفته . خلاصه رفتم سریع از یکی پرسیدم که شما اون دختر رو میشناسید، گفت آره دیگه مثلاً دختر فلانی . قیافه ی اون لحظه من واقعا دیدنی بود دوجلسه مونده بود به انتهای ترم و بعد از اینکه جلسه تموم شد و من با یه وضعیت خیلی اسفناکی به کلاس می رفتم. همیشه هم منو نگاه میکرد پوزخند میزد. دیگه آخرشم شعبه رو عوض کردم خیلی ضایع بود.